1730 letture
0 commenti
aggiungi agli amiciPellegrinaggio alla Ghiara 1945
A l'îva dìt al prêt, lì, ciâra, ciâra:
"Gnîv in pelegrinà-g a Rèš, in Giâra?
Pr'al viaš a gh' pênsa Brèta da Rušân
cun al camio, e... i' andrèma šó piân piân...
... e pr'al biglièt n' haî brîša pajûra!
Óci putòst, ch' l'ê quâši n'aventûra.
Miarà stâr strìch. E alûra tgnî a ca' 'l mân!
Me i' n' vöj avêgh a ch' fâr cun di vilân".
L'ê andâda lìsa fin a Côla e a Vèt
ânch se lì sûra a s' ghe stêva strèt!
Ma dòp? Tút un sigâr, tút un sbrajâr
cmé se cul càmio l'ìsa da rudlâr.
In cûrva o quand a gh'era un pô d'pendênsa,
per la pajûra d'fnîr infùnda a l'Ensa,
i' s' pighêvi tú-c quân-c vers la muntàgna
pr' ajdâr al camio a stâr int la cavdàgna.
S'a gh'êra un stús? Al šùvni al s' arcatêvne
dèntr'a un pâr d'bràs rubúst ch'a li sustgnîvne...
e, cun la scûša d'a n' vrêr mia cascâr,
al permetîvi fîn d'fâs abrasâr!
Cal vèci? Túti squêši e presunsiûn?
Magàra fùsli fnîdi int un burûn!
Ma quand, tra un stús e un'ùnda, l'aventûra
la ciapêva 'na pîga pu' sicûra,
perché la via la s'era un pô spianada
e la pajûra l'era superada,
al prêt al tàca Pàter, Ave, Gloria.
E alûra adìo speransi per cla stòria!
"Gnîv in pelegrinà-g a Rèš, in Giâra?
Pr'al viaš a gh' pênsa Brèta da Rušân
cun al camio, e... i' andrèma šó piân piân...
... e pr'al biglièt n' haî brîša pajûra!
Óci putòst, ch' l'ê quâši n'aventûra.
Miarà stâr strìch. E alûra tgnî a ca' 'l mân!
Me i' n' vöj avêgh a ch' fâr cun di vilân".
L'ê andâda lìsa fin a Côla e a Vèt
ânch se lì sûra a s' ghe stêva strèt!
Ma dòp? Tút un sigâr, tút un sbrajâr
cmé se cul càmio l'ìsa da rudlâr.
In cûrva o quand a gh'era un pô d'pendênsa,
per la pajûra d'fnîr infùnda a l'Ensa,
i' s' pighêvi tú-c quân-c vers la muntàgna
pr' ajdâr al camio a stâr int la cavdàgna.
S'a gh'êra un stús? Al šùvni al s' arcatêvne
dèntr'a un pâr d'bràs rubúst ch'a li sustgnîvne...
e, cun la scûša d'a n' vrêr mia cascâr,
al permetîvi fîn d'fâs abrasâr!
Cal vèci? Túti squêši e presunsiûn?
Magàra fùsli fnîdi int un burûn!
Ma quand, tra un stús e un'ùnda, l'aventûra
la ciapêva 'na pîga pu' sicûra,
perché la via la s'era un pô spianada
e la pajûra l'era superada,
al prêt al tàca Pàter, Ave, Gloria.
E alûra adìo speransi per cla stòria!
un altro testo di questo autore un'altro testo casuale
1 recensioni:
- Per poter lasciare un commento devi essere un utente registrato.
Effettua il login o registrati 
Don Pompeo Mongiello il 04/12/2012 16:24Irriconoscibile dialetto, ma rende la poesia musicale e bella.
0 commenti:
Opera pubblicata sotto una licenza Creative Commons 3.0
2