Cl'âtra màma

Quânti cêši, uratòri e majstâ
a partîr dal Cerêto fîn al Po!
Adrê a cla via, in quân-c i' gh' ên pasâ!
Un sìgn d'la crûš, un'Ave, e avanti un pô,
tra un suspîr e 'na câlda invucasiûn
pr'arivâr sân a la destinasiûn.

E chî che, int la turmênta, al s'é šmarî
ris-ciànd la vìta, apèna stâ al sicûr,
l'ha mìs al Tu' ritràt atàca a un mûr
per dîr: "Me i' êra môrt, e s'i' sûn chì,
s'i' n' sûn mia fnî a marsîr int 'na slavîna,
l'é per l'aiût ch' m'ha dâ la Madunîna".



Quân-c i nòm ch'i' T'hân dâ dai mûnt al piân:
Madunina d'la Prêda, dal Sucûrs,
d'la Batàglia, d'la Giâra, fîn dal pân
e tân-c âter, per cunclúder chì 'l discûrs,
perché ugnûn al T' invôca quànd l'ha bšùgna
sênsa pruvâr pajûra né vergùgna!

Dû gli ên 'l parôli: Madunîna e Màma!
E se Te t'aparìs dênter a 'na fiàma,
sûra a un ûlmi, int 'na gròta, o adrê a la via,
êt nostra màma ciamâda Maria,
o la Madùna, atênta cmé 'na mama,
ch' la t' prutè-g, la t' ajúta e la 'n t'ingàna?

Quand la gênta l'andêva ancùra a pê,
s' l'îva bšùgna d'arpoš, o fam, o sê,
la s' a-sedîva sûra a 'l sàs d'na funtanina
indù' a gh'êra un ritràt d'la Madunina

prûnt a dît: Dài, curà-g, che me i' t' vöi bên!
Àbi fidúcia, e pu' mantînte srên"!

S'a t' gh'é un prublèma ch'al te stròsa 'l cör,
a n' gh'é gnân bšúgna ad dîl cun dal parôl:
l'é asê incrušâr un sguard, e'l tu' dulûr
piân piân 'l sparìsa. T'a 'n te sênt pu' sûl!
Perché la t' dîš: Curà-g, che me i' t' vöi bên!
E se t' gh'ê bšúgna i' t'a-staró lì všên"!