Tramûnt al Castlâr

Quand a vên sîra, e gli ùmbri, piân pianîn,
gli ingùgni la valâda dal Tasùbi,
al sûl al bâša la sìma dal Martîn
e pu' a s' va a scùndre, stúf, int al su' cùbi.

Ma dal prufîl di mûnt, vêrs al pramšân,
a pâr ch'al vöja fâr la scundaröla:
al càmbia lûš, dal šàl al rùs, al viôla,
e pu' 'l s'adôrma, e... i' s'arevdèma dmân!

A pàsa 'na parpàja všên al lampiûn...
un cân al bàja, ... un sbràj dal su' padrûn;
'na turtarîna insìma ai fîl d'la lûš
la fa la serenâda pr'al su' 'mbrûš.

Al pégri 'l bêli, i cân i fân la fêra, ...
pu' 'l vêrs d'un caveriöl, cul d'un cinghiâl, ...
e Minghîn ch' l'acarèsa la tastêra
e 'l s'insùnia 'na grân fèsta da bàl!

Quand a vên sîra i' sênt int l'atmusfêra
'na mùsica, luntâna chi sà quânt,
e 'l vûši d'i mê vè-c, cme 'na preghiêra,
ch'a m' dân la fôrsa per tirâr inâns.